ما در طرح معماری خوب با تکیه بر مواد حقوق بشر و با توجه به شرایط معماری و شهر در ایران سعی داریم بر حل معضلات اجتماعی توسط ایجاد مشارکت عمومی و افزایش کیفیت فضای زندگی در شهر و ساختمان ها اهتمام ورزیده و با تمرکز بر روی موضوعات زیر و ایجاد پروژه هاو کمپین های مرتبط با هر کدام معماری خوب را به عنوان آلترناتیوی برای حل معضلات اجتماعی و شهری بیان کنیم ، ما معماری خوب را نوعی از فضای کالبدی تصور میکنیم که ضمن شکل گرفتن با یک اندیشه مردم و اجتماع محور ، رضایت و آسایش نسبی مردم و معماران را با در نظر گرفت ارتقاء سبک زندگی آنها ایجاد نماید .
طرح ” معماری خوب ” را میتوان پلتفرمی بدیع به جهت ارتقاء کیفیت فضای زندگی مردم از طریق ارتقاء سلیقه عمومی و تاکید بر سه رکن رفتار مردم ، خصوصیات فرهنگی و نگرش جهانی و آینده محور در کالبد فیزیکی دانست که برپایه شبکه انسانی ای متشکل از نه فقط معماران و شهرسازان ، بلکه تمامی عرصه های فعال اجتماعی که توانایی توانمند سازی جامعه در جهت رشد و بلوغ اندیشه و آگاهی برای احقاق فضای زندگی متناسب با شرایط فرهنگی و اجتماعی بنا شده است .
در این طرح موضوع مسئولیت اجتماعی برای معماران شهرسازان نه فقط به عنوان یک دغدغه اجتماعی ، بلکه به عنوان یک راهکار جهت فعال کردن کمیت فراتر از انتظار دانشجویان و فعالان عرصه معماری پنداشته میشود که از یک سو موجب ایجاد راهکار های خلاقانه در جهت افزایش آگاهی عمومی و ارتقاء فضای زیست با حداقل هزینه شده و از سوی دیگر زمینه را جهت رشد کسب و کار های نوآورانه از طریق حل نیاز های مردم ، برای معماران فراهم میسازد .
چالش های ما :
1- نقش معماری در توسعه به طور گسترده ای بیش از آنکه پیشگیرانه باشد همواره ترمیمی و کالبدی بوده است و این در حالی است که ما معتقدیم نقش معماری بیش از هرچیزی میتواند پیشگیرانه و برای حل موضوعات اجتماعی و افزایش انگیزه و اشتیاق برای زندگی باشد.
2- آمار میگوید تا سال 2030 بیش از یک سوم از جمعیت فقیران و بیش از 49 کشور آسیب دیده به خطر میافتند تنها به دلیل حل نشدن موضوعاتی که میتوانست توسط یک معماری خوب حل شود.
3- 78 درصد از مرگ و میر ناشی از حوادث ، مرتبط با خانه های نامتناسب با شرایط واقعی ، عدم اجرای صحیح ، عدم در نظر گرفتن رفتار های اجتماعی و انسانی در کالبد های فیزیکی و نادیده گرفتن فرهنگ است .
4- بهره گیری از بیش از 50 هزار دانشجوی حوزه های مرتبط با معماری و شهرسازی در ایران به عنوان سفرای معماری و بهسازی شرایط اجتماعی از طریق در نظر گرفتن رویکرد های اجتماعی معماری از طریق فعال سازی مسئولیت اجتماعی فردی در آنها .
5- 95 درصد از خانه هایی که در ایران ساخته میشود خارج از دست معماران و توسط غیر متخصصان در قالب دفاتر فنی شهرداری ها ، دفاتر فنی آزاد و … طراحی میشوند.6- 50 درصد از خانه هایی که توسط معماران طراحی میشوند ، بدون توجه به دیدگاه های مردم و کیفیت زندگی آنها طراحی میشوند که طبعات آتی آن تغییر در ذات طرح و رفتار اجتماعی کاربران است.
رویکرد های طرح ” معماری خوب ” :
رویکرد پژوهشی : یافتن چیستی معماری مطلوب جامعه از طریق ایجاد گفتگوی مستقیم میان معماران و مردم و پژوهش میدانی در این خصوص از طریق ابزار های پرسشی طراحی شده
رویکرد فرهنگسازی : افزایش آگاهی و دانش عمومی از طریق تعریف کمپین ها ، برنامه و رشد و تکامل ایده هایی که منجر به ارتقاء دانش و مشارکت عمومی در زمینه معماری و شهرسازی خواهد شد .